PRZEWIETRZ SIĘ NA OLIMPIJSKIM

08-10-2016 r. – kolejna próba bicia „życiówki”, tym razem na dystansie 10 km. Narzędziem do osiągnięcia wymarzonego wyniku był start w XIV edycji biegu „Przewietrz się na Olimpijskim”. Zawody odbyły się na terenie przyległym do Stadionu Olimpijskiego oraz na ścieżce biegowej poprowadzonej po nadodrzańskich wałach przeciwpowodziowych.

Po odebraniu nr startowego miałem czas, żeby przyjrzeć się organizacji zawodów, przybyłym zawodnikom oraz pracy Joasi jako dziennikarki sportowej. Czas mijał szybko i nadeszła chwila, żeby przygotować się do startu. Rozgrzewka przydała się jak nigdy, ponieważ wszechobecna wilgoć i padający od czasu do czasu drobny deszcz sprawiały nieprzyjemne uczucie chłodu.

Po zakończeniu rywalizacji w konkurencji nordic walking (3,4 km) na starcie ustawili się chętni do biegu głównego. Mój dotychczasowy rekord wynosił 44:51. Niestety wśród biegaczy nie miałem znajomego, z którym mógłbym walczyć o jak najlepszy wynik. Za to od Joasi dostałem zegarek z GPS – był to mój pierwszy raz, kiedy mogłem wesprzeć się tego typu gadżetem w trakcie biegu. I muszę przyznać, że zegarek był bardzo przydatny. Co prawda bez okularów mam problem z odczytem danych, za to funkcja podająca tempo po przebiegnięciu kolejnego kilometra jest świetna. Dzięki temu mogłem realizować przyjętą przeze mnie taktykę – przez pierwsze 8 kilometrów biec w tempie ok. 04:30 min./km, natomiast ostatnie 2 kilometry ile sił w nogach.

Przyjęty plan udało mi się realizować idealnie – osiągane przeze mnie międzyczasy oscylowały wokół 04:30 min./km (+,-) 5 sekund. Aż doszło do 9 kilometra – ku mojemu zaskoczeniu przebiegłem ten odcinek w czasie 04:45. W tym momencie pojawiła się jedna myśl – PRZEGRAŁEM. Po chwili pojawiła się refleksja, żeby jeszcze powalczyć. I tak o to spiąłem się, postanowiłem dogonić konkurentkę biegnącą przede mną. 300 metrów przed metą osiągnąłem swój cel, jednakże na ostatnich 100 m zostałem skontrowany i ostatecznie przegrałem z Anną Hotalą, która zajęła 1 miejsce wśród kobiet. A ja mimo wszystko poprawiłem swoją „życiówkę” na 10 km i ukończyłem bieg w czasie 44:49 – czyli poprawiłem się o 2 s. Niby nie dużo, ale radość z końcowego wyniku była wielka. A i pokora też mi się przyda – nie zawsze poprawia się wyniki o kilkanaście, kilkadziesiąt sekund.

Rafał

Pamiątkowe zdjęcie wszystkich uczestników